W tym przypadku przy montażu połączenia (bez obciążenia siłą roboczą Q (p = 0)) śruby ściskają elementy łączone siłą wstępnego zacisku Q_o i taką samą siłą podlegają rozciąganiu. Ponieważ siłą Q_o powinna być większa od siły Q o wartość zacisku resztkowego Q_r, potrzebnego do zachowania szczelności połączenia. Następny warunek tyczy się zagwarantowania szczelności połączenia, tj. zacisku uszczelki siłą Q_u. Ponieważ oba warunki muszą być jednocześnie spełnione, do obliczeń przyjmuje się większą z wartości Q_o i Q_u, oznaczając ją następnie jako Q_omax.
W przypadku obciążenia połączenia siłą roboczą Q śruby dodatkowo są rozciąganie siłą Q_d, powiązaną głównie ze sztywnością łączonych elementów oraz materiałem uszczelki.
Zatem całkowita siła rozciągająca śruby wynosi: Omawiane śruby oblicza się wstępnie z warunku na rozciąganie, przyjmując obciążenie Q_c. Wytrzymałość dobranego gwintu należy sprawdzić zgodnie z hipotezą wytrzymałościową Hubera.
Przy niekontrolowanym zacisku Q_omax wymagane jest zabezpieczenie połączenia przed możliwością zniszczenia śruby na skutek zbyt mocnego dokręcenia. Śruby oblicza się wtedy wg wzoru:

Rysunek poglądowy - przykład obciążenia zbiornika ciśnieniowego i śrub mocujących:
1) przy montażu p = 0,
2) przy pracy p > 0 (kliknij, by powiększyć).

×